Vanochtend kwamen de kinderen weer op school. Wat een heerlijk gezicht, zo veel enthousiaste kinderen. Zoals gebruikelijk zijn we samen met elkaar het schooljaar begonnen in de gemeenschapsruimte. Juf Mosterd wees de kinderen op de prachtig geschilderde logo’s op de hekken aan de voorkant van de school. Ze vertelde de kinderen waarom wij een School met de Bijbel zijn. Hoe meer je van de Bijbel hoort en hoe meer je samen zingt en bidt met elkaar, hoe sterker de band met God is. Ze had daar ook een mooi ‘beeld’ bij: ze had een schriftje in haar ene hand en een Bijbel in haar andere hand. De juf vertelde dat èlke keer dat je Bijbel las, of bidt, of zingt voor God, er –als het ware- een bladzijde van het schriftje tussen de Bijbel terecht kwam.
In haar eerste voorbeeld was er maar weinig aandacht voor God, en daarmee dus ook maar weinig blaadjes tussen de Bijbel. Na een tijdje vroeg de juf een kind het schriftje uit de Bijbel te trekken. Dat ging natuurlijk erg gemakkelijk: er was maar weinig binding tussen het schriftje en Gods Woord ontstaan.
Daarna stelde ze voor dat je elke dag met God bezig bent, en elke dag kwam er een bladzijde van het schriftje tussen de bladzijdes van de Bijbel. Aan het einde van het voorbeeld waren alle blaadjes van het schrift tussen de Bijbelse bladzijdes geschoven. Opnieuw mocht een kind proberen het schrift uit de Bijbel te trekken. En hoe hard hij ook trok – het schrift kwam niet los! De verbinding tussen het schriftje en de Bijbel was zó sterk geworden, dat die niet losgetrokken kon worden.
Op die manier beeldde juf Mosterd uit dat wanneer je veel en intensief met God en de Bijbel bezig bent – je niet makkelijk de verbinding met God zult kwijtraken, dat je stevig vast zit. En dàt doen we op de School met de Bijbel. Een mooi voorbeeld prachtig in beeld gebracht.